‘Mijn zoon zal zijn straf accepteren’
Publicatie: Trouw
HIGHLIGHT: Mohamed Nidalha hoopt dat zijn zoon Reda snel naar Nederland kan komen. Maar zo simpel is dat niet na zijn
ontsnapping uit IS-gebied.
Reda Nidalha dook deze week op voor de camera’s van de BBC. Hij heeft IS de rug toegekeerd. Maar een consulaat of ambassade kan hij niet bereiken. En een spijtoptant wordt door Nederland niet uit IS-gebied gehaald. Sinds het BBC-filmpje van zijn zoon woensdag op het internet verscheen, rinkelt de telefoon van Mohamed Nidalha uit Leiden onophoudelijk. Hij wordt gebeld door journalisten, familieleden en kennissen. Allemaal willen ze weten wat er nu met Reda gaat gebeuren. Maar Mohamed weet het zelf ook niet.
“We hopen dat hij snel naar huis mag, liever vandaag dan morgen. Ook de kampleider van de rebellengroep waar Reda nu zit, is hem liever kwijt dan rijk. Eten, drinken, onderdak, een telefoonkaart: dat kost allemaal geld.”
De 22-jarige Reda zit al sinds april in het interneringskamp van Jaish al-Tahrir, een rebellengroep die deel uitmaakt van het Vrije Syrische Leger, nadat hij weg wist te komen uit IS-gebied. Volgens zijn vader heeft Reda zich vrijwillig overgegeven.
Het is niet de eerste keer dat Reda probeerde te ontsnappen. Het leven bij IS viel behoorlijk tegen. “Een paar maanden na aankomst wilde hij al terug naar Nederland, maar zijn vluchtpogingen mislukten steeds. Eerder werd hij al opgepakt toen IS hoorde van zijn plannen. Dat gebeurde na een gesprek met mij in een internetcafé waarin hij aangaf dat hij wegwilde. Een andere strijder heeft hem toen verraden.”
In het gevangenkamp wordt goed voor Reda gezorgd, zegt Mohamed, die bijna iedere dag met zijn zoon belt. “Toen Reda zich overgaf, had hij al kilometers gelopen met een Tunesiër op zijn rug, ook een deserteur wiens benen geamputeerd waren. Hiermee heeft hij punten gescoord bij Jaish al-Tahrir, denk ik.”
De Leidenaar vraagt de Nederlandse autoriteiten al maanden om hulp om zijn zoon terug naar Nederland te halen. De leiding van Jaish al-Tahrir wil een brief van de Nederlandse overheid, omdat Reda’s paspoort nog steeds bij IS ligt en hij niet illegaal de grens over mag. “Maar het ministerie van buitenlandse zaken geeft aan dat Reda zich moet melden bij de ambassade in Istanbul”, vertelt Mohammed.
Reda was negentien jaar toen hij in mei 2014 naar Syrië vertrok. “Het begon allemaal toen het minder ging op school. Reda had concentratieproblemen en verloor zijn interesse. Via vrienden belandde hij in het drugscircuit. Hier probeerde hij uit te klimmen, maar dat lukte niet omdat de dealers hem vanwege een schuld niet wilden laten gaan. Hierop besloot ik hem naar een oom in België te sturen”, legt Mohamed uit.
Een foute keuze, bleek later, omdat Reda via een vriend in België in contact kwam met radicalen. “Zij hebben Reda gebrainwasht.” Een paar weken later vertrok hij naar Syrië.
Mohamed denkt dat zijn zoon akkoord ging met de videopnames als blijk van goede wil: om te laten zien dat hij oprecht spijt heeft. Zelf zegt hij blij te zijn dat Reda openlijk afstand heeft genomen van de terreurgroep. “Mijn zoon weet dat hij een ernstige fout heeft gemaakt. Als een rechter besluit dat hij de gevangenis in moet, zal Reda dat volledig accepteren.”
8
20
20
20
Leave a Reply