Op zoek naar een Griekse zeeman

Ik en mijn moeder met onze nieuwe Griekse familie

Athene- Mijn moeder Christa Stoter heeft haar Griekse vader nooit gekend. Het enige dat ze weet, is dat hij in 1958 met zijn schip in de Rotterdamse haven lag. Toen ze de kans kreeg om samen met TROS Vermist op zoek te gaan naar haar vader Manolis Bois, nam ze de uitnodiging dankbaar aan. De zoektocht bracht haar naar Chios en Athene. Ik mocht mijn moeder gezelschap houden. Het werd een onvergetelijke en emotionele reis.

Chios, een Grieks eiland in de Egeïsche Zee. De straten zijn smal en knus. De zon schijnt fel aan de blauwe hemel. Terwijl we door het heuvellandschap rijden, kijken mijn moeder en ik elkaar aan. Zal hij nog leven? vragen we ons af. ,,Ik hoop van wel,’’ zegt mijn moeder, die haar vader nooit gekend heeft. Het enige wat ze van hem weet, is dat haar moeder hem in 1958 in een Rotterdams zeemanscafé ontmoette en dat hij uit Chios kwam. Toen haar moeder haar zwangerschap opmerkte, was hij al lang weggevaren.

Christa Stoter groeide op zonder vader, ik zonder opa. Hoewel we hem nooit gekend hebben, knaagde het gemis. Vooral bij mijn moeder, die naarmate ze ouder werd, zich steeds meer af ging vragen waar ze vandaan kwam. ,,Je vraagt je af op wie je lijkt,’’ zegt Christa voor de camera. ,,Mijn uiterlijk is zo anders dan de rest van mijn familie. Mijn zus is een kopie van mijn moeder, ik niet.’’ Het was zus Desiree Maat die haar opgaf voor het programma TROS Vermist.

Ik en mijn moeder in Chios, de geboorteplaats van mijn opa.

De zoektocht begint op Chios, de geboorteplaats van mijn opa. In een willekeurig cafeetje vragen we aan een aantal bejaarde mannen of ze Manolis Bois kennen. Ze verwijzen ons door naar een andere wijk. Na een zoektocht komen we aan bij Ioannis Bois, de broer van mijn opa en de oom van mijn moeder. Het weerzien is emotioneel. Christa liet haar tranen de vrije loop en Ioannis pakt haar stevig vast. Hoewel ze elkaar niet verstaan, is er direct een band.

,,Kijk nou, mijn overgrootvader heeft precies dezelfde ogen als mijn zoon Derwin,’’ zegt Christa terwijl ze door het familiealbum bladert. ,,De gelijkenis is bizar.’’ De tafel vult zich in een mum van tijd vol Griekse lekkernijen. Dan is het tijd om verder te gaan.

De dag erna bezoeken we Athene, waar we herenigd worden met Dimitris en Panos, de twee halfbroers van mijn moeder. Ze wisten niet dat ze een zus in Nederland hadden. Toch worden we met open armen ontvangen. ,,Ben jij mijn nicht?’’ vraagt de 13-jarige Nikos wanneer ik de kamer binnenloop. Met een brok in mijn keel knik ik. Nikos omhelst ons. ,,Wat zijn ze lief. Ik hou nu al van ze,’’ zegt Christa geëmotioneerd. ,,Nu ik ze gevonden heb, laat ik ze nooit meer gaan.’’

Dit stuk is op 14 oktober 2011 in het AD Rotterdams Dagblad geplaatst. De uitzending Vermist is op internet te bekijken.


Please follow and like us:
error8
fb-share-icon20
Tweet 20
fb-share-icon20

You Might Also Like

One Comment

  1. Ioannis Bois

    hello from Greece.I would like to be in touch with this family from Holland, name Bois from her father family.i can help to find more about her family roots, because i am from the same island, and the name sounds familiar to my family, and they know more about her ancestors. thanks

Leave a Reply

Brenda\\\\\\\'s Anti-spam *

Back to top